0 Kampçılık Bilgisi ve Kullanılan Malzemeler

Tweet

Kampçılık; şehirde kamp programının hazırlanması ile başlayıp, gerekli malzemenin alınması, kamp malzemelerinin kontrolü, bozuk malzeme varsa onarılması, sırt çantasının hazırlanması, kamp bölgesine kadar olan yolculuk, kampa yürüyüş, kampın kurulması, kampın amacı çerçevesinde yapılan tüm etkinlikler (çıkış, çıkış saatleri, bunlara hazırlık, çıkış çantası, çadırda yasam, yemek yapmak, gece çadırda uyumak, kampın toplanması) şehre dönüş, kamp malzemelerinin bakım onarımı gibi gerçekleştirilen işlerin tümüdür.

¢Kampçılık sadece derslerde anlatılarak öğrenilebilen bir iş değildir. Bununla beraber kamplara giderek uygulamalı olarak öğrenilmelidir.

¢Bir kampa yada faaliyete gidildiğinde aşağıda sıralanan ifadeleri sıklıkla duyabilirsiniz.

¢Bunlar;

—Faaliyet lideri   

—Faaliyet sorumlusu

—Artçı

¢Kampa Götürülmesi gereken Malzemeler

¢Kamp malzemeleri türü ve miktarı faaliyetin türüne ve gidilen yere göre değişir.

  Ancak, Bir kamp için en gerekli malzemeleri

—Teknik malzemeler,

—Kapçılık malzemeleri ve

—Kişisel malzemeler olmak üzere üç ana gurupta toplamak mümkündür.

¢Kampçılık malzemeleri

1. Çadır:Yedek kazık, Gerdirme ipi, tamir seti, Çengelli iğneler

2. Çanta: Yedek klips ve perlonlar, Çanta yağmurluğu

3. Mat

4. Uyku tulumu

5. Ocak: Yakıt, Ocak Tamir seti, Depo, Alüminyum folyo

6. Kamp seti seti: tencere, kap, tahta kasık, tahta çataI, Çakı, Bıçak, Sünger, Fırça

¢Çanta: çantalar içten fremli ve dıştan fremli olmak üzere ikiye ayrılabilmektedir.

—Çantayı kuşanmadan önce bütün klipslerini gevşetin.

—Çantanın bel klipsleri yükün ortalama 1/3 taşımaktadır. Dolayısıyla çantanın bel klipsinin leğen kemiğinin üst kısmına oturduğundan emin olun.

—  çantayı yüklendikten sonra daha önce gevşetilen klipslerini vücudunuzun ergonomisine göre sıkarak ayarlayın.

—Vücuda tam oturmamış, iyi ayarlanmamış bir çanta ile fazla yürümek imkansızdır.

¢Çanta yerleştirme dağcılık için çok önemlidir.

¢Uyku tulumu her zaman en alta konulur.

¢Genel olarak ağır malzemeleri sırta yakın yerleştirilmelidir.

¢Sert, sivri uçlu (Buz burgusu gibi) malzemeler çantanın orta kısmına yada ön kısmına doğru konulmalı, sırt kısmına doğru kesinlikle konulmamalıdır.

¢Çantaya konulacak malzemeler kullanım sırasına göre konulmalıdır(sık sık çantamızdan çıkartmamız gerekecek yağmurluk, GPS, su şişesi, eldiven vb. gibi malzemeleri çantada en üste ya da mümkünse çantamızın ceplerine yerleştirilmelidir.)

¢ Matı rulo yapıp çantamızın dışına bağlamalıyız. Ancak çanta kılıfı yok ise mat bir poşetin içersine konularak çantanın dış kısmına bağlanmalıdır.

¢Islanması istenmeyen malzemeler (uyku tulumu – giyim malzemesi, mat, ilkyardım, kuru besinler, vs.) olası bir yağışa karsı torbalanmalıdırlar.

¢Mat: zemin, çadır zemini ile tulum arasında kullanılan bir yalıtkandır. Zeminden gelebilecek soğuğu kesebileceği gibi zeminin sertliğini yumuşak yapısıyla gidermektedir.

¢Çadır: dağcının kamp kurma ve dinlenme, uyku gibi temel ihtiyaçlarını karşılamak, olumsuz hava şartlarından korunmak amacıyla dağ ortamında barınmak için kullanılan malzemedir.

  Çadır Dağcının Dağdaki Evlerinden Biridir!

¢Çadır Türleri

¢ÇADIR KURARKEN DİKKAT EDİLMESİ
GEREKEN NOKTALAR (Kamp Yeri Seçimi)

¢Yağmur dursa bile dallardan damlamalar devam edeceği, kozalak düşebileceği ve yıldırım tehlikesinden dolayı ağaç altı seçilmemelidir,

¢ Dere yatakları, patika yollar üzerinde ve yamaçta olmamalıdır.

¢Araziye hakim olmalıdır

¢Rüzgar gündüz vadiden dağa doğru, gece dağdan vadiye doğru eser. Dolayısıyla çadırın yönüne dikkat edilmeli dağ ve vadiye göre çapraz bir şekilde konumlandırılmalıdır.

¢Rotaya yakın olmalıdır.

¢Su kaynaklarına ne çok yakın nede çok uzak olmalıdır.

¢Kamp rizikonun (çığ, taş düşmesi gibi) düşük olduğu korunaklı alanlarda kurulmalıdır.

¢Çadırın zemini düz olmalıdır. Küçük taşlar veya yabancı cisimler temizlenmelidir.

¢Çadır kurulacak yer belirlenip temizlendikten sonra çantadan çadırı çıkarıp torbasından çıkartın.

¢Kar yağışı, rüzgar gibi olumsuz hava koşulları nedeniyle çadır torbasını polleri muhafaza altına alın.

¢Çadırı kurar kurmaz, rüzgar uçurmasın diye içine çanta koyun.

¢Eğer çadırınız nemli ise dış tenteyi çok gerdirmeyin. Nemliyken abartı gerdirilmiş bir tente kuruyunca esnekliğini kaybedeceğinden yırtılabilir.

¢Çadırın kapı kısmını sürekli bos bırakın. Böylece herhangi bir tehlike anında kendinizi dışarıya atmak kolaylaşacaktır.

¢Çadır iç düzeni önemlidir. Yiyecekleri gruplandırınız ve çanta ağızlarını düğümlemeyiniz.

¢Giysileri torbalayın

¢Çadır içerisinde üç kişi yatacaksa bir aşağı bir yukarı şeklinde tulumlara giriniz.

¢Ocak: Genel olarak ispirto, kartuşlu ve benzin ocakları olmak üzere ayrılmaktadır.

¢ispirto ocağı, iç içe geçmiş tencere, tava ve çaydanlıktan meydana gelir.

¢Bir ispirto haznesi, bu haznenin oturduğu bir ayak, haznenin üstüne yerleştirilen ve tencerelerin koyulduğu yükselticiden oluşur. Avantajı az yer kaplaması ve hafif olmasıdır. Ancak yüksek irtifada veya soğuk havalarda çalışma (yanma) verimi çok düşmektedir.

¢Kartuşlu ocak sıkıştırılmış ve sıvılaştırılmış propan ve/veya bütan gazı içeren kartuş adını verdiğimiz bittikçe yenisi takılan tüplerle çalışır.

¢Benzin ocakları ana ocak kısmı, basınç sağlayan pompa ve ona bağlı bir benzin sisesinden olusur. Pompanın sağladığı hava basıncıyla benzin ocak kısmına gönderilir ve yakılır.

¢Ocak kullanmadan önce ilk olarak kullanma kılavuzunu okuyun ve ilk olarak şehirde deneyin.

¢Çadır içerisinde ocak yakmayın.

¢Ocağı çadır içerisinde kullanma zorunda kalırsan ocağı ilk olarak mutlaka dışarıda yada bagajda yakınız.

¢Ocak bulunduğu ortamdaki oksijeni tükettiği için çadır içerisinde yakılıyorsa mutlaka yanma esnasında çadır havalandırılmalıdır.

¢Benzinli ocaklarda kullanım bittikten sonra ocağın soğumasını bekleyin ve sonra içerisindeki havayı boşaltın.

¢Yanma esnasında ocaktan daha fazla verim almak için ocağın etrafını alüminyum folyo ile sarın

¢Yanma esnasında ocağın verimi düşerse birkaç kez ocağın pompa kısmından pompalayınız. Eğer verim artmazsa zorlamayın. Ocak tıkanmış olabilir ocağı söndürün ve temizleyin.

¢Faaliyetten sonra ocağı bir sonraki faaliyete hazır olması açısından mutlak temizleyin.

¢Uyku Tulumu: Uyku tulumu iyi bir ısı yalıtkanıdır. Temel prensibi, sizden açığa çıkan vücut ısısının dışarıya kaçmasını engelleyerek, ısıyı içeride hapsetmesi ve böylece sizi sıcak tutmasıdır.

¢Tulumlar genel anlamda ikiye ayrılır: elyaf ve kaz tüyü.

—Elyaf daha ağır, daha az sıkışabilen, fakat ıslandığı zaman da yatılabilen bir tulumdur. Kaz tüyü ise bunun tersidir ama daha uzun ömürlüdür.

—Elyaf tulum zaman içerisinde sıkıştırıldıkça yalıtkanlığını kaybeder.

Hangi Tip Tulumu kullanırsanız kullanın tuluma girerken gece boyu üşümemek için yapılması gereken bazı işlemler vardır.

—Tuluma girerken üzerinizdeki fazlalıkları çıkartın (Polar, kaz tüyü, goratex…),

—Tuluma girerken yün bir bere ve kuru çoraplar giymeye dikkat ediniz,

—Başınızı tulumun kapüşonuna yerleştirdikten sonra tulumun büzgülerini iyice sıkılayın.

—Kesinlikle ağzınızı tulumun içerisinde tutmayın. Aksi takdirde ilk olarak ağzınızdan çıkan buhar sizi ısıtacak ancak zaman içersinde yoğunlaşarak sizi ve tulumu ıslatacaktır.

—Tuluma girerken sıcak bir şeyler içmek gece boyu ısınmanızı sağlar

—Tulum içerisindeki altın kural içerideki sıcak havayı dışarıya kaçırmamaktır.

¢Kişisel malzeme

—Giysiler

¢İç Katman( içlik, çorap)

¢Orta katman (Polar alt, polar üst)

¢Dış Katman (Goretex… vb.)

—Bot (Deri, Plastik)

—Gözlük

—Eldiven( Beş parmak, İki parmak)

—Bere (balak lava, bere)

—Kafa lambası

—Baton

—Tozluk

¢Teknik Malzemeler

¢Tırmanış için gerekli olan malzemelerdir.

1. Kask

2. Kazma

3. Krampon

4. Çığ Seti: Kar Küreği, Çığ vericisi (beacon), Çığ Çubuğu

5. ip

6. Perlon

7. HMS, karabin, ekspres

8. Yardımcı ip

0 Akıllı Ulaşım Sistemleri

Tweet

Akıllı Ulaşım Sistemleri ulaşımda çevresel etkileri azaltacak şekilde hareketliliği ve güvenliği arttırarak ulaşımı destekleyen gelişmiş bilgi ve iletişim teknoloji uygulamaları olarak tanımlanabilir.

AKILLI ULAŞIM SİSTEMLERİNDEN BEKLENENLER:

Tam bağlı, bilgi yönünden zengin bir ortamı kullanıcılara sunarak, onların ulaşım sisteminin performansını takip edebilmelerini sağlamak,

Kooperatif bir sistem geliştirerek, ortamdaki ani problemler (kaza gibi) ile ilgili bilgileri ortamı kullananlara anında ulaştırabilmek,

Seyahet edenlerin seyahet seçenekleri ile ilgili detaylı ve doğru bilgiye ulaşmasını sağlamak,

Sistem operatörlerinin her türlü ulaşım elemanı hakkında tam bilgiye sahip olmasını sağlamak,

Her türlü aracın trafik sinyalleri ile haberleşerek gereksiz dur kalklara mağruz kalmaması ve daha enerji etkin yol almasını sağlamak,

Araçların sistem ile etkileşerek seyahat halindekilere ve sistem operatörlerine gerekli bilgileri aktarmasını sağlamak.

AKILLI ULAŞIM SİSTEMLERİNDE ÖRNEK ÜLKELERDEKİ DURUM:

1. Japonya: 1996 yılında Taşıt Bilgi ve İletişim Sistemleri Konusunda Yatırımlar Başlamıştır. 2003 yılında anlık trafiğin takibine yönelik yatırımlar yapılmıştır. Bu alandaki yatırımların başlangıcı ise 1990’ların başına dayanmaktadır. Sadece Navigasyon Sistemlerinin tüketimine harcanan para 2008 yılı itibari ile 33.9 milyon dolardır. Smartway projesi ile trafik bilgilerinin sesli ve görsel formatta gerçek zamanlı paylaşımı sağlanmaktadır.

2. Güney Kore: Özellikle gerçek zamanlı trafik bilgi sistemleri, gelişmiş toplu taşıma bilgi sistemleri ve elektronik ödeme sistemlerinde oldukça ileridedirler. 1997 yılından beri bu alanda yatırımlar yapılmaktadır. 2020 yılına kadar 6.67 milyar dolar yatırım planlanmaktadır. Sadece Seul’de 9300 otobüste kablosuz modem ve GPS aygıtı mevcuttur. Otobüs durakları LCD ve LED ekranlarla donatılmış ve anlık bilginin paylaşımı sağlanmıştır. T-money kartlı geçiş sistemi otobüs, tren dışında taksilerde de kullanılmakta ve mil ve üyelik kartı sistemlerine de dahil olarak çalışmaktadır.

3. Singapur: Özellikle gerçek zamanlı trafik bilgi toplama sistemleri, trafik tıkanıklığını da göz önünde bulunduran otoyol ücretlendirme sistemleri, ulusal bazda adaptif trafik sinyalizasyon sistemleri, trafik yönetim sistemleri bakımından oldukça ileridedirler. 5000 taksi üzerinden sensörler aracılığıyla anlık trafik bilgisini takip etmektedirler. Elektronik ücretlendirmede öncü durumundadırlar. 2008 yılından beri otobüs duraklarında kullandıkları gerçek zamanlı otobüs geliş zaman ve güzergah belirleme panellerini kullanmaktadırlar. Adaptif otopark yönlendirme sistemleri mevcuttur.

0 Google Glass (GG) Hakkında İlginç Bilgiler

Tweet

     Dünya’yı her anlamda etkilemeyi başaran Google Glass sizin tam anlamıyla kişisel gözlük asistanınız oluyor. Ona bu yüzden “üçüncü göz” demek doğru olabilir.

Google Glass Özellikleri:

— Android 4.0.4 işletim sistemi

—16 GB’lık hafıza

—1 GB RAM

—1.2 GHz çift çekirdekli ARM Cortex-A9 veya OMAP 4430  işlemciler

—5 MP 720p görüntü kalitesinde kamera

—WiFi , GPS, Bluetooth

—Alüminyum fiber karışımı malzemeden yapılmıştır,

—Esnek bir yapıya sahiptir,

—Farklı renk seçenekleri(siyah, turuncu, gri, beyaz, mavi) vardır,

—Camları olmayan bir çerçeveye sahiptir,

—Elimizi kaldırmadan sadece göz hareketleriyle komut verebilme,

—Sesi kulak yerine kulak arkasından kafa tasına vermektedir. Bu sayede de yanımızdaki kişiler sesleri duymamaktadırlar.

—Titantum kafa bandı olduğundan dolayı cebe sığmaz, dezavantajlarından biridir,

—Pil ile çalışır, USB ile şarj edilebilir,

—42gram ağırlığa sahiptir,

—İlk kullanımlarda günde 1-2 saatten fazla kullanınca baş ağrısı yapar,

—Etkileşim sağ taraftaki touchpad ile sağlanır,

—Touchpad’e dokununca Google Glass açılır.


Touchpad Seçenekleri

—Paylaş,

—Sil,

—Başlık ekle,

—Sesli oku.

Kurulum

—Bilgisayardan;

—Web tabanlı kılavuzu bulunmaktadır.

—Router adı seçilir,

—Parola yazılır,

—Ekrana gelen QR koduna bakılır, 10sn içerisinde bağlantı sağlanır.

Aksesuarlar

—Kulaklık,

—Koruyucu torba,

—USB kablo.

Pil Ömrü

—En fazla bir gün dayanmaktadır.

—2 saat gibi bir sürede %100 şarj olmaktadır,

—Fotoğraf sayısına göre 3-5 saat,

—Video kaydı açıksa maksimum 1 saat dayanır,

—Bluetooth açıkken pil çabuk biter ve ısınma problemi çıkar.

Google Glass ile Neler Yapılabilir ?

—5 Megapiksel kamerasıyla 2528x1856 çözünürlüğe sahip fotoğraflar çekilebilir.

—“OK Glass, take a picture” diyerek, sağ göz kırparak ya da fiziksel kamera düğmesine basarak fotoğraf çekebilirsiniz.

—720 piksel HD video kaydı yapılabilir,

—GPS ile konum belirlenebilir,

—Wi-Fi

—Bluetooth

—Android, iPhone ve bilgisayarlar ile bağlantı kurarak veri alış verişi yapılabilir.

—Mesaj gönderilebilir,

—Adres tarifi alınabilir,

—Arama yapılabilir,

—Kaydetmiş olduğu fotoğraflara bakarak yüz tanıma özelliğiyle kişinin kim olduğunu ekranda gösterir.

0 Zemin İyileştirme Yöntemleri - Sıkıştırma Kazıkları

Tweet

Kum sıkıştırma kazıkları yumuşak zeminleri iyileştirme tekniği olarak Japonya’da geliştirilmiştir. Bu teknik yumuşak zemin içerisinde titreşimli bir muhafaza borusu yardımıyla kum veya benzer bir malzeme kullanarak iyi sıkıştırılmış kum kazıklardan oluşmaktadır.

Kum Sıkıştırma Kazıkları (SCP) tekniğine ilişkin ekipman kum dren yerleştirme ekipmanına benzemektedir. Ekipman istenilen derinliğe ulaştıktan sonra, daha önceden belirlenen boydaki gevşek kum ekipmanın mili arasından boşaltılır ve ekipman biraz yukarı çekilir. Daha sonra milin üstündeki bir vibratör yardımıyla mil gevşek kumu sıkıştırır ve çapını artırır. Bu işlemin tekrar ettirilmesiyle sıkıştırılmış kum kazıkları oluşturulur ve ayrıca etraftaki zeminde sıkıştırılmış olur.

Zeminler kazık çakılması sonucu oluşan deplasmanlar yoluyla sıkıştırılabilir. Fakat, söz konusu bu teknik granüler zeminlere uygulandığında sıkıştırma, deplasmanlara ek olarak kazık çakımı esnasındaki titreşim hareketleri sonucunda da gerçekleşmektedir. Dolayısıyla elde edilen sıkıştırma derecesi sadece bu kazıkların aralıklarına değil aynı zamanda titreşim enerjisine de bağlıdır. Bu durumu ince daneli malzeme miktarı etkilemektedir; çünkü titreşimlerin yayılması ince malzemelerin etkisiyle sönümlenmektedir. Genel olarak, eğer ince malzeme miktarı %20’yi geçerse iyileştirme oranı azalacak ve kazıkların daha sık aralıklı yerleştirilmesi gerekecektir. Chung vd. (1987) titre imim sıkıştırma üzerine etkisinin olabilmesi için %35’lik bir ince daneli malzeme miktarı sınırı önermişlerdir. Sıkıştırma kazıkları yapısal kazıklar (ahşap ya da betonarme) olabileceği gibi kum sıkıştırma kazıkları da olabilir.

Yüksek deplasmanlı sıkıştırma kazıkları zemin içerisinde istenilen derinliğe kadar 0.5 m çapında bir kuyu açılıp, muhafaza borusu içinin boşaltılarak yerine her seferinde 100 kJ’dan fazla enerji verebilen bir şahmerdan yardımıyla sıkıştırılmış kumun doldurulmasından oluşmaktadır.

 

Sıkıştırma Kazıkları yapım aşamaları (Bell, 1993)

Yerleştirilen muhafaza borusu küçük miktarlar yukarı çekilir ve her yukarı çekişte bir miktar kum yerleştirilip sıkıştırılır. Dolayısıyla bu şekilde oluşturulan sıkıştırılmış kum kazığı muhafaza borusundan daha büyük çapta olmakta ve etrafındaki zemin de sıkıştırılmaktadır.

Franki tekniğiyle çakıl sıkıştırma kazıklarının yerleştirilmesi de benzer olup çakıl tıkaç veya sıfır çökme değeri olan beton ile kapatılmış bir tüpün şahmerdan yardımıyla zemin içerisine çakılmasından oluşur. Çakma esnasında tüp etrafındaki zemin yanal olarak sıkıştırılmaktadır. Tüp tasarım derinli ine kadar batırıldığında belli bir miktar çakıl veya kuru beton tüp içerisinden tabana yerleştirilir ve yüksek enerjili bir şahmerdan yardımıyla sıkıştırılarak geni iletilmiş bir taban oluşturulur. Daha sonra tüp aşamalı olarak geri çekilir ve bir miktar çakıl daha yerleştirilip sıkıştırılır ve sonuçta sıkıştırılmış bir çakıl kazığı oluşturulur. Kazık içerisine yerleştirilen çakılın miktarı ölçülerek çapı hesaplanabilir ve deplasman değerleri yardımıyla da etrafındaki zeminin yoğunluğunda meydana gelen artış belirlenebilir.

Bu kazıklar yapım aşamasından önce gerçekleştirilen testler sonucu belirlenen aralıklarla oluşturulur.

 

Sıkıştırılmış kum kazıkları oluşturma aşamaları (Tanimoto, 1973)

0 Zemin İyileştirme Yöntemleri - Vibro Sondalar

Tweet

Granüler zeminlerin sıkıştırılması için derinde malzeme eklenmesi yapılmaksızın titreşimli borular veya sondalar üstteki düşey vibratörler yardımıyla zemin içerisine sokulabilir. Yalnız yüzeyde meydana gelecek çöküntü geri dolgu malzemesiyle doldurulmalıdır. Bu tekniğin uygulanabilmesi için kohezyonsuz zemin içerisindeki ince daneli malzeme miktarı maksimum % 15 ile 20 olmalıdır. Birkaç değişik patentli sondalar mevcuttur ki bunlardan bazıları şunlardır: Terra-Probe, Vibro-Wing ve Tri-Star veya Y-Probe.

Terra-Probe’da 760 mm çapındaki geniş, açık uçlu bir boru titreşimli kazık çakma makinesi ile gevrek granüler zemin içerisine çakılır. Boru tasarım derinliğinden 3 – 5 m daha uzundur. Zeminin sıkıştırılması borunun hem içinde hem de dışında gerçekleşmektedir. Oluşturulan titreşim genellikle düşey yönde olup vibratörün frekansı ayarlanabilmektedir. Genellikle frekans 15 Hz civarındadır. Bir saat içerisinde 1-3 m aralıklarla yaklaşık 15 sonda zemin içerisine çakılabilmektedir. Bu teknik vibroflotasyonda olduğu gibi sonda etrafına geri dolgu malzemenin yerleştirilmesini gerektirmemektedir. Fakat orijinal yüzey kotunu muhafaza etmek için bir miktar geri dolgu malzemesi eklenir.

Japon tipi Vibro-Sonda sisteminde üzerinde kısa nervürleri olan çelik çubukları kullanmaktadır.

Yıldız şeklindeki Franki Y-Probe ise 120 derecelik açılarla birbirlerine kaynaklanmış 0.5 m genişliğinde çelik kanatlardan oluşur. Sonda ile zemin arasındaki sürtünmeyi artırmak amacıyla plakalar üzerine küçük yatay nervürler oluşturulmuştur. Sonda 25 m uzunluğuna kadar olabilir.

İsveç Vibro Wing sistemi ise 0.5 m aralıklarla yerleştirilmiş yaklaşık 0.8 m uzunluğunda kanatları olan 15 m uzunluğunda bir çelik çubuk kullanmaktadır. Sondanın zemin içerisine sokulma hızının yavaşlaması üzerine sürtünme direncini azaltmak için su jeti kullanılabilir. Sonda aynı zamanda sıkıştırma işlemi sonucunda oluşabilecek aşırı boşluk suyu basınçlarının sönümlenebilmesini kolaylaştırmak için drenaj tüpleriyle de teçhiz edilebilir. Bu teknikte sıkıştırma verimliliğini etkileyen en önemli faktörler sıkıştırma noktaları aralıkları, her noktadaki sıkıştırma süresi ve sondanın kullanımına ilişkin özellikler (zemin içerisine sokulması, tutulması, geri çekilmesi) dir. Bununla beraber zeminin başlangıçtaki izafi sıkılığı, sıkıştırılması gereken zeminin derinliği ve istenilen sıkıştırma derecesi de göz önünde bulundurulmalıdır (Massarsch, 1991). Sondanın zemin içerisine sokulması esnasında meydana gelen deplasmanlar da önemli ölçüde zeminin sıkıştırılmasına katkıda bulunmakta ve hem düşey hem de yatay gerilmeler artmaktadır. Sondanın farklı derinliklere sokulma sayısı ve ilerleme miktarı da önemlidir. Genellikle sonda tasarım derinliğinin sonuna kadar sokulmakta ve aşama aşama geri çekilmektedir. Bu işlem istenilen sıkışma derecesi sağlanana kadar tekrar ettirilir. Sıkıştırma noktaları arasındaki optimum aralık sondanın şekline ve ebatlarına bağlıdır. Daha dar bir karelaj aralığı fakat daha kısa sıkıştırma süresi genellikle tercih edilir. Bu tip bir seçim daha homojen bir zemin sıkıştırması sağlayacaktır.

Bir diğer önemli faktör ise sıkıştırma işleminin hangi sırada yapıldığıdır. Sıkıştırma işlemini, ilki daha geniş bir karelaj aralığında olmak üzere iki geçişte yapmak daha avantajlıdır. Karelaj aralığının daha geniş olması durumunda sondanın zemin içerisine sokulması daha kolay olacaktır.

İlk sıkıştırma işleminden sonra ikinci geçişe başlamadan önce zemine tekrar konsolide olabilmesi için zaman tanınmalıdır. Bu ana kadar ki tecrübe göstermiştir ki ikinci geçiş esnasında sıkıştırma süresi çok daha az ve ilk geçişte sıkıştırılmış zemin kolonları sondayı daha gevrek zeminlere yönlendirecektir. Bir kum tabakası içerisindeki çok ince silt ve kil bantları bile sıkıştırma işlemini olumsuz olarak etkileyecektir.

 

0 Zemin İyileştirme Yöntemleri - Vibroflotasyon Yöntemi

Tweet

Vibroflotasyon zemin içerisine yerleştirilen bir vibratörden kaynaklanan yatay titreşimler sonucu granüler zeminlerin sıkıştırılmasını sağlamaktadır. Dolayısıyla granüler zeminlerin başlangıçtaki boşluk oranları ve sıkışabilirlikleri azalmaktadır.

Diğer yandan içsel sürtünme açıları, taşıma gücü ve sıvılaşmaya karşı olan dirençleri de artmaktadır.

 

İnceler yüzdesinin vibroflotasyonla elde edilen penetrasyon direnci artımına etkisi (Saito,1977)

Vibroflot, titreşim oluşturacak sondanın tabanındaki düşey eksen üzerine kurulu olan eksantrik bir ağırlıktan oluşmaktadır. Titreşim hareketi yatay olup düşey bir eksen etrafında devirsel hareket söz konusudur. Bu sayede oluşan enerji zemine ya vibratör sondasının bütün uzunluğu boyunca ya da sadece vibratörün ucundan aktarılır. Bu enerji miktarı sondanın yerleştirildiği derinliğe bağlı olmaksızın sabittir.

Vibroflotasyon tekniği yeraltı su seviyesi altındaki çok gevşek kum malzemelerin sıkıştırılması için çok uygundur. Fakat kil bantlarının, aşırı miktarda ince daneli malzeme ve organik madde bulunması bu teknikten alınabilecek verimi önemli ölçüde düşürmektedir. Dolayısıyla granüler malzeme içerisinde inceler oranı % 20’yi aşmamalı ve bunun da en fazla %3’ü aktif kil olmalıdır.

 

Vibroflotasyon yöntemiyle sıkılaştırmaya uygun zeminlerin dane çapı dağılımı (Brown, 1977)

Vibroflotun zemin içerisine sokulması esnasında genellikle su jeti ve basınçlı havadan yararlanılmakta dolayısıyla sondaj duvarları da bu sayede desteklenmiş olmaktadır. Granüler zeminlerin sıkıştırılması hem vibroflotun zemin içerisine sokulması hem de yavaşça yukarıya çekilmesi esnasında gerçekleşmektedir. Bu durum ise yüzeyde koni şeklinde bir çöküntüye neden olmaktadır. Bu çöküntü daha sonra granüler bir malzeme ile doldurulmalıdır. Bu yöntemle elde edilecek sıkıştırma derecesi birkaç faktöre bağlıdır (Brown, 1977): kullanılan ekipmanın tipi, vibroflot merkezlerine ilişkin karelaj ve aralıkları, vibroflotun geri çekilme yöntemi, geri dolgu malzemenin yapısı ve işçilik kalitesi. Vibroflot etrafında sıkıştırılan zeminin çapı 2.4 ile 3 m arasında değişmektedir. Genellikle üçgensel bir karelaj seçilmekte fakat vibroflot merkezleri aralıkları arazi koşullarına ve istenilen taşıma gücüne bağlı olmaktadır.

 

Sömeller için tipik vibroflotasyon karelajları (Brown, 1977)

Granüler zeminlerde herhangi bir derinliğe yerleştirilen vibroflotun sağlayacağı sıkıştırmanın çoğu başlangıçtan itibaren 2 ile 5 dakika arasında gerçekleşmektedir. Dolayısıyla daha yüksek bir sıkıştırma derecesi elde etmek için titreşim zamanını aşırı miktarda artırmak ekonomik görülmemektedir. Vibroflotun yukarıya çekilme hızı geri dolgu malzemenin yerleştirilmesine göre belirlenmelidir. Eğer vibroflot aşamalı olarak küçük miktarlarda yukarıya çekilirse azami yoğunluklar elde edilebilir. Sıkıştırılacak kumla aynı olabileceği gibi kullanılacak granüler malzemenin yapısına gelince Brown (1977) bir uygunluk sayısı, Sn, tanımlamıştır:

 

Burada D50, D20 ve D10 sırasıyla malzemenin % 50, 20 ve 10’unun küçük olduğu mm cinsinden dane çaplarıdır. Bu sayı sonda etrafındaki geri dolgu malzemenin oturma hızına bağlıdır. Uygunluk sayısının 10’dan küçük olması durumunda, geri dolgu malzemesi çok iyi, 50’den büyük olması durumunda ise uygun değildir.

 

 

Genel görünüm

 

Denizdeki uygulamalar

 

Kohezyonsuz zeminlerde vibro-kompaksiyon